Beignets de tomates vertes - Fannie Flagg

Voilà un de ces fameux romans faisant du bien que j'avais l'intention de lire depuis longtemps. Du film que j'ai aimé et que j'ai vu il y a des années, il ne me reste que l'image de Kathy Bates en train de grignoter. Ne me rappelant plus du tout l'intrigue, c'est avec plaisir que j'ai tourné les pages du livre.

Lors d'une visite qu'elle rend à sa belle mère dans une maison de retraite, Evelyn, une femme au foyer mal dans sa peau à l'approche de la ménopause, fait connaissance de Ninny, une sympathique vieille dame débordant d'optimisme.  A travers ses souvenirs qu'elle confie à sa nouvelle amie, on plonge dans l'histoire d'une famille hors du commun alors que l'Amérique est touchée par la crise économique et que sévit la ségrégation raciale.

Plusieurs destins et plusieurs histoires sont racontés, le passé et le présent s’entremêlent constamment. Le flot de souvenirs est interrompu par de courts articles de la gazette de Whistle Stop, rédigés par l'employée de la poste. En reprenant certains événements racontés par Ninny, elle nous aide à nous y retrouver et voir un peu plus clair dans ce roman foisonnant dont j'ai apprécié l'intrigue et l'humour. Réconfortante sans être mielleuse cette lecture m'a touchée et j'en ai savouré chaque moment.

Quatrième de couverture:

"Un sacré numéro, Idgie! La première fois qu'elle a vu Ruth, elle a piqué un fard et elle a filé à l'étage pour se laver et se mettre de la gomina. Par la suite, elles ont ouvert le café et ne se sont plus jamais quittées. Ah! Les beignets de tomates vertes du Whistle Stop café...J'en salive encore!"

Au sud de l'Amérique profonde, en Alabama, un café au bord d'une voie ferrée... Ninny, quatre-vingts-six ans, se souvient et raconte à Evelyn les histoires incroyables de Whistle Stop. Et Evelyn, qui vit très mal l'approche de la cinquantaine et sa condition de femme rangée, découvre un autre monde. Grâce à l'adorable vieille dame, elle peut elle peut enfin se révéler, s’affirmer...

Une chronique nostalgique et tendre, généreuse et colorée, pleine de saveur et d'humeur.

Editions J'ai lu - 1992 - 482 pages

COULEUR chez Enna

sur Livreaddict   

SMAŻONE ZIELONE POMIDORY

Z filmu widzianego lata temu pozostał mi tylko obraz Kathy Bates opychającej się słodyczami. Choć historia smażonych zielonych pomidorów gdzieś się ulotniła, pamiętam, że film bardzo mi się podobał, z ciekawością więc pogrążyłam się w lekturze.

Evelyn jest gospodynią domową u progu pięćdziesiątki nie najlepiej znoszącą menopauzę. Podczas jednej z wizyt, jakie składa swojej teściowej w domu spokojnej starości, poznaje przesympatyczną  i bardzo rozmowną starszą panią, która lubi wspominać dawne czasy. Miedzy dwiema kobietami zawiązuje się przyjaźń, która odmieni życie Evelyn. 

Rodzinne opowiesci, które snuje Cleo przenoszą nas do Ameryki dotkniętej kryzysem w czasach segregacji rasowej. Jest to powieść wielowątkowa, gdzie przeszłość bez przerwy splata się z teraźniejszością. Wspomnienia przerywane są krótkimi artykułami lokalnej gazetki redagowanej przez pracownicę poczty, która przekazuje i komentuje wydarzenia z własnego punktu widzenia, co mi akurat pomogło by nie stracić wątku i lepiej się odnaleźć wśród licznych bohaterów. Wzruszająca, ciepła i zabawna historia, której lektura okazała się duża przyjemnością.

Opis wydawnictwa Zysk i s-ka:

Jest to opowieść o zwykłych ludziach, pełna humoru, wzruszeń i dramatyzmu. Kiedy siwowłosa Cleowa Threadgoode opowiada historię swego życia Evelyn Couch, kobiecie w wieku średnim, przenosi się myślami do Alabamy lat trzydziestych. We wspomnieniach wraca kawiarnia Whistle Stop, która ma dla swych gości dobrą pieczeń, mocną kawę, namiętności, uczucia, śmiech, a nawet zbrodnię...Ta sfilmowana powieść ciągle cieszy się ogromną popularnością.

Czytam zekranizowane książki     

na blogu Korci mnie czytanie

A Diabeł wciąż się śmieje