



Au début un peu fade et lent - tel aurait été probablement le mariage d'Ariah et de Gilbert, le pasteur - le roman devient plus captivant au moment où Dirk Burnaby fait son apparition. On assiste alors à la naissance de l'amour presque improbable entre l'irrésistible avocat et l'excentrique rousse aux yeux verts.

Un beau roman découvert grâce à Babelio et ses lecteurs.
Wodospad
Tę bardzo płodną amerykańską pisarkę odkryłam dzięki Babelio, który jest francuskim odpowiednikiem lubimyczytac. Rzeczywiście, prawie cała półka w mojej dzielnicowej bibliotece jest obstawiona jej licznymi powieściami. Wybrałam tę, która w 2005 roku otrzymała nagrodę Femina w kategorii książki zagranicznej.
Pierwsze 100 stron jest nieco nużące, małżeństwo Ariah i Gilberta kończy sie fiaskiem gdy świeżo zaślubiony pastor popełnia samobójstwo rzucając sie w nurt wodospadu Niagara. Bardzo szybko jednak mało atrakcyjna wdowa rozkochuje w sobie przystojnego adwokata, rodzi im sie trójka dzieci, mija kilka lat i... więcej nie zdradzę, w każdym bądź razie od tego momentu historia z każdą stroną wciąga coraz bardziej.
I tym razem pojawia sie mały polski akcent w osobie pewnego sympatycznego muzyka polskiego pochodzenia, którego Ariah spotyka pod koniec tej kilkusetstronicowej sagi rodzinnej.
Pierwsze 100 stron jest nieco nużące, małżeństwo Ariah i Gilberta kończy sie fiaskiem gdy świeżo zaślubiony pastor popełnia samobójstwo rzucając sie w nurt wodospadu Niagara. Bardzo szybko jednak mało atrakcyjna wdowa rozkochuje w sobie przystojnego adwokata, rodzi im sie trójka dzieci, mija kilka lat i... więcej nie zdradzę, w każdym bądź razie od tego momentu historia z każdą stroną wciąga coraz bardziej.
Rebonjour Edyta, j'ai aimé le roman mais pas le personnage d'Ariah Littrell qui a un comportement pénible surtout envers ses enfants. Bonne après-midi.
RépondreSupprimerC'est vrai que c'est un personnage assez particulier et complexe mais visiblement ses défauts ne m'ont pas empêchée de l'aimer.
Supprimer